Van: www.heemland.nl , door Eduard den Hollander  

"U bent een minderwaardig mens". Aldus Marcel van Dam tegen Pim Fortuyn. Laten we het voor het gemak maar even vertalen in het Duits: "U bent een Untermensch". Aldus de grote kampioen van de tolerantie Marcel van Dam, nadat hij in een discussie op de televisie Pim Fortuyn er niet onder kreeg. Dit was al enige tijd geleden. Maar iedereen die de Volkskrant leest of Marcel van Dam op de televisie ziet weet dat hij doorgaat met deze haat- en demoniseringscampagne.

Bijvoorbeeld het volgende citaat uit de volkskrant: "Vul op de plaatsen waar Fortuyn het over moslims heeft joden in, en we weten precies waar het over gaat". Ook Tom de Graaf van D’66 deed zijn duit in het zakje. Op een verkiezingsbijeenkomst in Amsterdam, vlak bij het Anne Frank-huis bestond hij het om dit door de nazi’s vermoorde meisjes aan te halen als waarschuwing waar het naar toe zou gaan als Pim Fortuyn het te zeggen zou krijgen in dit land. Een onfrisse suggestie van deze kampioen van de tolerantie.

Ook de lijsttrekker van de PvdA in Amsterdam, Rob Oudkerk, misbruikte een herdenking van de Februari-staking om te waarschuwen voor Fortuyn. Ook premier Kok deed zijn duit in het zakje. En wat dacht u van het volgende citaat van AD-columnist Redmar Kooistra in een column over Pim en zijn aanhang: "De jaren 30 van de vorige eeuw heb ik niet meegemaakt, maar ik heb er wel over gelezen. Het begon met stenen gooien door de winkelruiten van eenvoudige middenstanders. Maar toen de haat eenmaal wijdverbreid was bleek de wereld in brand te staan. Van een stad als Rotterdam bleef weinig over." Alweer een vrij rechtstreekse suggestie dat de aanhangers van Pim, waar ik mezelf toe reken, een minderwaardig soort mensen zijn, alleen maar uit op haat en vernietiging. Vanwaar deze ongehoord overtrokken reacties van onze linkse politieke elite?

Ik heb daar al eerder mijn gedachten over laten gaan en er ook in Heemland over geschreven. Toen concludeerde ik al dat het niet om al dan niet materiële belangen ging. Hoewel de asielzoekers-industrie ondertussen tot de grotere bedrijfstakken van het land behoort, met de daarbij behorende financiele belangen, is dit niet de kern van de zaak. De kern van de zaak ligt anders, namelijk in een massaal gevoel van "aan de goede kant te moeten staan". Elke feitelijkheid (en elke waarheid/ mg) werd ondergeschikt gemaakt aan ethische normen. Iedereen die anders dacht dan de asiel- en immigratielobby voorschreef werd gedemoniseerd en sociaal uitgestoten. En aangezien het conformisme binnen de linkse wereld (en binnen en rondom de kerkelijke geloofsverbanden/ mg) met haar grote invloed op de media echt enorm is, kon dit model lang stand houden. Maar misschien wordt dit nu doorbroken.

Niet alleen door Pim Fortuyn, maar door een andere kwestie, die tot op zekere hoogte vergelijkbaar is, de kwestie Joegoslavie. In het NIOD-rapport over Srebrenica wordt ook de media vooringenomenheid verweten. Ook in die kwestie was de ethische betrokkenheid van de pers enorm; Bosnische Moslims en Kosovaren waren de "Good Guys", en de Serven de "Bad Guys". En daar werd de berichtgeving ook aan aangepast. Hierover verscheen een opmerkelijk commentaar van de hoofdredacteur van Trouw, Frits van Exter, waarvan ik hier enkele - voor de pers ontluisterende - passages wil laten volgen.

"Joegoslavië bood duizenden verhalen, maar geen heldere werkelijkheid. Naarmate het ingewikkelder werd, neigden veel media het beeld juist verder te versimpelen. En naarmate het drama Sebrenica naderbij kwam, was het voor velen een uitgemaakt zaak wie de good guys (moslims) en de bad guys (serviërs) waren….". "Journalisten die volhardden in een schets van een complexere werkelijkheid kwamen in eigen kring onder druk te staan. Ook bij deze krant. Er was op de redactie geen gebrek een betrokkenheid bij het onderwerp….". "Verschillende journalisten wilden ook publiekelijk een daad stellen. De discussies daarover waren soms pijnlijk voor degenen die zich bleven inspannen voor een zorgvuldige berichtgeving. Bij deze krant had ook buitenland-redacteur Nicole Lucas die ervaring. Het engagement van haar collega’s was begrijpelijk, maar vooral ingegeven door machteloosheid. Journalistieke beginselen leken niet meer te voldoen; zij wilden kiezen. Lucas c.s. kregen het verwijt dat ze te neutraal waren."

Aldus de hoofdredacteur van Trouw. Hiermee geeft hij dus expliciet toe dat een krant als Trouw jarenlang vooringenomen journalistiek heeft bedreven, feiten bewust heeeft verzwegen of verdraaid, en de publieke opinie opgehitst ten nadele van de Serviers. Integere journalisten, die objectief verslag wilden geven, hadden het moeilijk op de readactie. Blijkbaar heerste er op de redactie een verstikkend soort conformisme.

Als dat bij de kwestie Joegoslavië al het geval was, hoeveel temeer bij onderwerpen als immigratie, asielzoekers, de multiculturele samenleving en de bestrijding van zogenaamd ‘extreem rechts’.

Is daar, in de ogen van de journalisten ook geen sprake van van "good guys" en "bad guys"? Is er daar ook geen sprake van dat journalisten die anders over deze zaken denken onder druk worden gezet; waarbij Trouw met de uitgesproken mening van redacteur Jaffe Vink een gunstige uitzondering vormt)

Misschien dat de heldere, zorgvuldige beoordeling van het NIOD over Srebrenica en Joegoslavië bij de pers een proces van zelfkritiek op gang brengt, ook waar het gaat om immigratie en asielzoekers en dat de journalisten onbevooroordeeld over deze zaken schrijven.

Terug naar Journalistieke fouten , Media kongsi , Politieke correctheid ,
Media lijst , of naar site home .