Bronnen bij Cognitieve dementie: gestoordheid

De hele politieke-correctheid is een vorm van gestoordheid.

Altijd al geweest, maar met de loop van de jaren zijn de symptomen steeds erger geworden.

Maar wat wil je, als je werkelijk dingen gelooft als "Moslims zijn mensen als u en ik".

Behalve dat als je er meer dan één bij elkaar zie, dat je dat dan zelf kan zien, of de moeite neemt om met een plaatje van een paar moslims de wereld rond te reizen en daar te vragen wat voor mensen men op dat plaatje ziet.

Of gewoon naar nieuwsjournaals te kijken en de volgende spreuk te hanteren: "Als moslims mensen als u en ik zijn, zijn Irak en Syrië landen als Nederland en België".

En dat laatste soort dingen wordt je dus, kijkende naar die nieuwsjournaals, dagelijks mee geconfronteerd, en als je dus werkelijk "Moslims zijn mensen als u en ik" gelooft, kan het niet anders dan dat je ernstige storingen ontwikkelt.

Van een soort zoals kanker dat is: het woekert door het hele brein, en vroeger of later ga je er geestelijk aan dood.

Hier voorbeelden van de wat ernstigere stadia van dat proces die niet in één van de meer specifieke rubrieken van de gevolgen van cognitieve dementie  vallen.

Nuumer één is zeer passend Psycho Peter Middendorp uitleg of detail (de Volkskrant, 30-10-2021, column door Peter Middendorp):
  Eén vogeltje

Als iemand een belangrijke literaire prijs wint, wiens werk ik nog niet ken, denk ik meestal: gauw naar de lokale boekwinkel om te kijken wat die allemaal voor moois heeft gemaakt. Maar sinds de Prijs der Nederlandse Letteren aan Astrid Roemer is toegekend, heb ik me nog niet op die gedachte kunnen betrappen. ...

Want:
  ...    Roemer vindt dat de 'onvergetelijk moedige' Bouterse een standbeeld verdient, in plaats van straf voor zijn betrokkenheid bij de Decembermoorden.

Oftewel: mijn ideologie gaat voor al mijn andere oordelen.
    Qua personele invulling staat Psycho ook voor een hele groep uitleg of detail.

Geval twee, eentje uit een eigen rubriek (de Volkskrant, 04-06-2022, door Maurice Timmermans):
  Psychiatrie | Extremisme

Van psychische nood naar radicalisering

Geen baan, schulden, psychische stoornissen, leven als een dakloze. Wie radicaliseert, kampt vaak met een waaier aan problemen. Dat blijkt uit een studie van de GGD Amsterdam, die de uitkomsten eerst wel en daarna niet wil toelichten.


Het is medio februari als onderzoekers van de GGD aandacht vragen voor een studie naar 34 geradicaliseerde Amsterdammers. Het interview is snel gepland, het persbericht ligt al klaar om verspreid te worden. Het wetenschappelijke artikel is intussen gepubliceerd op de website van het gerenommeerde vakblad Frontiers in Psychiatry.
    Dan blaast de GGD het interview ineens af. De gezondheidsdienst doet de bevindingen af als 'bijvangst' van het reguliere werk, het monitoren van kwetsbare groepen. Een interview zou 'iets groot maken wat klein is'.
    Een opmerkelijke draai, zeker aangezien de studie een genuanceerde blik werpt op radicalisering. Drie externe deskundigen die de Volkskrant raadpleegde, spreken zelfs van 'goede, belangrijke en nieuwe inzichten'. Wat speelt hier?    ...

Nou, heel simpel:
  ...    Eerst die bevindingen. De GGD heeft de geestelijke gezondheid en zelfredzaamheid onderzocht van 34 Amsterdammers die in de afgelopen jaren radicaliseerden. Dat gaat van steeds agressievere berichten plaatsen op Facebook tot het voorbereiden van een aanslag. Of, zoals sommige onderzoekers het formuleren: what goes on before the bomb goes off.
    In de GGD-studie draait het voornamelijk om alleenstaande mannen met een Turkse of Marokkaanse achtergrond, die al in de kijker liepen van justitie en deelnamen aan een deradicaliseringsprogramma. ...

Op wat algemener niveau dus hetzelfde als bij Psycho Peter: de werkelijkheid wordt ingeruild voor de ideologie.
    Hier die zijnde die uit de inleiding: "Moslims zijn mensen als u en ik".
    En alles uit de werkelijkheid dat op het tegendeel wijst, kan dus niet waar zijn.

De derde staat ook voor een hele klasse van gestoordheid: het zwarte slachtofferdenken.
    Daarvan komen bijna dagelijks iets langs als je de reguliere "de media" volgt, in alle mogelijke gradaties vanaf ernstig, en in alle mogelijke varianten vanaf verbitterd.
    Door mensen die nooit iets van discriminatie hebben meegemaakt voorbij de soort waar ze zelf ook het meest nefaste bedrijvers van zijn uitleg of detail uitleg of detail .
    De volgende is eruit gehaald wegens de academische achtergrond van de betrokkene en de bijbehorende wat vlottere formulering, onderweg allerlei aspecten van de gestoordheid meenemend, maar dan verstopt als zijnde het paaseieren. Het is te veel om uit te kiezen dus dat mag u zelf doen. Een soort van een spelletje: wat is de ernstigste gestoordheid in dit verhaal (Joop.nl, 05-07-2022, door Natascha Adama - Visiting professor Duke University, North Carolina uitleg of detail ):
  Wat is de waarde van al die politiek-correcte blablablabla rond Keti Koti?

De excuses van Klaas Knot tijdens de Keti Koti-herdenking kwamen met de belofte dat er geld zal worden vrijgemaakt voor projecten voor mensen met een slavernijachtergrond. Projecten? Hoezo? Waarom neemt de centrale bank niet het initiatief om een traineeprogramma op te starten speciaal voor mensen met een slavernijachtergrond?

Een zie-je-wel-moment. Dat mensen zich in Nederland gediscrimineerd voelen, wordt ondersteund door de jongste CBS-statistieken. Een opmerkelijk bericht. Drie dagen na de excuses van Klaas Knot tijdens de Keti Koti-herdenking in het Oosterpark. Een maand nadat er online een petitie werd gestart om Keti Koti tot een nationale Nederlandse vrije dag te maken. Een vrije dag? Waarom? Om wat te vieren? Wat is de waarde van dit soort symboolpolitiek? Wat is de waarde van al die politiek-correcte blablablabla?

Het probleem van racisme en discriminatie is dat het altijd in het subjectieve wordt getrokken. “Mensen voelen zich gediscrimineerd”. “Gevoelens zijn nog niet hetzelfde als meldingen en incidenten”. Racisme en discriminatie daadwerkelijk bewijzen en bestraffen zoals omschreven in het wetboek van strafrecht is geen sinecure. Melding maken van discriminatie bij de politie betekent niets zonder keihard bewijs.

In de VS waande een trigger happy politie zich jarenlang onbestraft. Gekleurde mensen wisten dat “living while black or brown” een inherent doodvonnis inhield. De komst van smartphones zorgde voor de kentering. Talloze beelden van overijverige Karens die de politie bellen omdat ze vinden dat zwarten, Latino’s of Aziaten moeten oprotten, terug naar hun eigen Taki-Takiland, geven een ontluisterd beeld weer van de omvang van het racisme in de VS. En nu zeggen de statistieken van het CBS dat het in Nederland minstens even zo erg gesteld is. Als je Ali heet, heb je in Spanje meer kans op een baan dan in Nederland. Als je Yildiz heet is de kans dat je een nette huurwoning in een nette buurt kunt huren niet erg groot, al verdien je genoeg om die drie ruggen per maand te dokken.

Vertel me iets nieuws. Kijk maar naar de boerenprotesten. Er is begrip voor de woede van de boeren. Het afsluiten van de A4 maakt de mensen boos omdat ze er persoonlijk last van ondervinden. Maar wat was er gebeurd als het nu niet boze boeren uit Stroe waren geweest die voor hun rechten opkwamen, maar boze Surinamers die met hun rollators de oprit naar de vertrekhal van Schiphol hadden geblokkeerd omdat het AOW-gat zo groot is dat ze amper kunnen bestaan? Ik verzeker u: het land was dan simpelweg te klein geweest. Soit! Oprotten naar je eigen land als het je niet bevalt dat de Nederlandse overheid heeft verordonneerd dat je als een armoedzaaier zult sterven.

A-garnituur burgers en B-garnituur burgers, omdat Nederland maar niet kan wennen aan het feit dat het een immigratieland is. Maar de gekleurde mensen kwamen hierheen omdat Piet Hein en Maarten Tromp eerst naar hen toegingen. De geneugten van de Gouden Eeuw. Dat is de prijs die elke Nederlander vandaag de dag betaalt voor de kaneel, de nootmuskaat en de peper uit Indonesië, de slavenhandel uit Afrika, de suiker uit Suriname en, vanaf de jaren 60, de goedkope arbeidskrachten uit Nador en Gaziantep.

De excuses van Klaas Knot tijdens de Keti Koti-herdenking kwamen met de belofte dat er geld zal worden vrijgemaakt voor projecten voor mensen met een slavernijachtergrond. Projecten? Hoezo? Waarom neemt de centrale bank niet het initiatief om een traineeprogramma op te starten speciaal voor mensen met een slavernijachtergrond? Geld geven ontslaat de Centrale Bank direct van elke verplichting om te werken aan meer diversiteit binnen de eigen gelederen. Ik durf zelfs te stellen dat een dergelijk gebaar alleen nog meer uitsluiting in de hand zal werken. Het is allemaal symboolpolitiek, wat ik u brom. Het mes snijdt vlijmscherp aan twee kanten. Winst voor de centrale bank, want goede publiciteit en alle ogen kijken de andere kant op. Winst voor de zwarte maatschappelijke organisaties, want die zullen profiteren van de overvloedige witte schuld. Een nieuw subsidie-infuus, waar net als de jaren 70 en 80 bitter om gestreden zal worden.

Wie zijn nu precies de nazaten van de tot slaaf gemaakten? Alleen de mensen met minstens 25% West-Afrikaanse genen? Of ook de “dubbelbloeden” (ook zo een politiek correcte term) met 2,5% West-Afrikaanse genen? Want als je de discussie zuiver wilt houden moet je echt ook praten over het verschijnsel “dubbelbloeden”, de ongewenste bijproducten van de slavernij. Want al die seksuele relaties tussen slavinnen en witte meesters, dat was toch ook niet vrijwillig? Het zijn deze schandvlekken van de plantage-economie en de slavernij, die de eerste gekleurde minister van Nederland, Abraham Ellis voortbrachten. En geleerden zoals Paul Flu en Rudolf van Lier. Mensen met een slavenachtergrond die een substantiële bijdrage leverden aan de Nederlandse kenniseconomie. Noem ook hun naam.

Discriminatie werkt uitsluiting in de hand. Hokjesdenken. Polarisatie. Silencing. In deze milieus waar het wokeisme en de politiek correctheid welig tieren, worden kleine kruimels tot halszaken verheven. De Nederlandse samenleving ís niet bi-cultureel, ís niet zwart-wit. En de mensen die dat nastreven hebben allemaal knoepers van politieke agenda’s. Wat is de waarde van dit soort symboolpolitiek? Een extra vrije dag omdat de slavernij werd afgeschaft, maar niet heus? Want wie gaat geld ter beschikking stellen om onderzoek te doen naar de periode van het Staatstoezicht, toen de vrijgemaakten nog 10 jaar gedwongen moesten werken op de plantages? De centrale bank? Nogmaals: wat is de waarde van al die politiek-correcte blablablabla? Wat is de waarde Keti Koti en van vrij zijn op 1 juli?

Mooi, hè ...

En weer eentje die staat voor een klasse, door een persoon uit de eerder ontmoette klasse (de Volkskrant, 21-09-2022, column door Julien Althuisius):
  Chinees

Ik was bij het verkeerde Chinese restaurant en kwam daar pas achter na een tijdje ronddolen in de eetzaal. 'Onder welke naam is er gereserveerd?', vroeg de ober en ik zei de naam van een van de vrienden met wie ik had afgesproken. Stond niet in het systeem. Shit, ik moest bij dat ándere Chinese restaurant zijn. Ik berichtte mijn vrienden dat ik verkeerd zat en stapte op de fiets.
    Onderweg vroeg ik me af in hoeverre mijn vergissing een vergissing was en in hoeverre latent racisme. ...

Het brein is er volledig mee doorgedraaid.

Een ander zeker teken van gestoordheid is als de daders na meerdere keren gestuit zijnde op de werkelijkheid, hun afwijkende denkbeelden blijven herhalen. Meerdere keren is met groot bombarie, en dat laatste is een grotesk understatement, geprobeerd Donald Trump te beschuldigen van misdaden, natuurlijk beginnende met het onder één hoedje spelen met Rusland.
    Het verbergen van Witte Huis-documenten, enzovoort ... In alle gevallen zou er zeker juridische vervolging volgen. In alle gevallen is het er niet van gekomen.
    Dus herhalen we het doodgewoon weer een keer (de Volkskrant, 24-12-2022):

In alle eerdere gevallen was het dus absoluut zeker dat Trump "het' gedaan had. Oftewel, tezamen met de Informatieregels en de Russell-transformatie  staat hier dus in de kop al doodgewoon:
  Er is geen draad van bewijs tegen Trump

En in de tekst wordt dat simpelweg bevestigd (de Volkskrant, 24-12-2022, door Maral Noshad Sharifi):
  Alle sporen leiden naar Donald Trump

Donderdagavond is het 845 pagina's tellende eindrapport gepubliceerd van de commissie die onderzoek heeft gedaan naar de bestorming van het Capitool. 'De hoofdoorzaak was één man, oud-president Trump.'


'In de late uren van de verkiezingsnacht sprak Donald Trump het land toe vanuit de East Room van het Witte Huis.' Het eerste hoofdstuk van het eindrapport over de Capitoolbestorming van 6 januari 2021 begint als een roman.

Wat het dan dus ook is.
    Gezien de omvang en boodschap van de soort "Oude Testament" (commissieleden: Zoe Lofgren, Adam Schiff, Pete Aguilar, Stephanie Murphy, Jamie Raskin, Elaine Luria, Liz Cheney, Adam Kinzinger - drie van Joodse afkomst).
    Bij dat Oude Testament hebben de aanhnagers het ook nooit een punt gevonden dat niets ervan in de werkelijkheid te vinden is.
    Gestoordheid in zijn puurste vorm.
    En uiterst besmettelijk, dus.

Vanwege de dierlijke absurditeit van het geval hier toch maar een keertje aandacht voor een heel universum van gestoordheid: de Koude Oorlog. De absurditeit waarvan vervat kan worden in twee stellingen: "De Russen zijn onze vijand omdat ze opgerukt zijn van de Dnjper in 1945 naar de Oder-Neisse in 2022", en "De Russen zijn onze vijand omdat ze bij ons zijn binnengevallen in 1812, 1852, 1920 en 1941".
    Waaraan herinnerd werd door dit (de Volkskrant, 24-12-2022):

Oftewel: het hart van de wereld is Het Rijk van Sackler, Sachs, en Soros, met hoofdkwartier in Wall Street, New York, Groot-Israël, hier vertegenwoordigd door representant Volodimir Zelenski, en opperlakei Joe Biden.
    Het Rijk dat de hele wereld terroriseert met ... (Volkskrant.nl, 02-12-2022):

... het dreigement van bombardementen, zoals eerder uitgevoerd op Vietnam, Irak, Servië, enzovoort, enzovoort, enzovoort.

Gevallen van politieke-correctheid aanvoeren als voorbeeld van gestoordheid is ondoenlijk werk - de hele politiek-correctheid is gestoordheid, als uitgaande van ideologie. Maar hier kort opeenvolgend drie ernstige voorbeelden van drie aspecten ervan. Deel 1: de weglopende filosoof.
    De rabiaat politiek-correcte en wokistische filosoof (vwl.) uitleg of detail was uitgenodigd door de rabiaat politiek-correcte en wokistische NPO om te vertellen over haar laatste wokistische actie (Op1, NPO1, 06-12-2022, 22h45, uitleg of detail ). Later in de uitzending, bij een ander item, werd ze geconfronteerd met "een andere mening" (telegraaf.nl, 07-12-2022, uitleg of detail ):
  Tafelgast Fleur Jongepier verlaat uitzending Op1 na uitspraken Gordon

Gordon schoof aan bij Op1 om te vertellen over zijn leven in Dubai en zijn nieuwe programma’s die deze winter verschijnen. Terwijl hem wordt gevraagd naar de slechte arbeidsomstandigheden in Qatar, besluit filosoof Fleur Jongepier de uitzending te verlaten. Een reden voor haar vertrek gaf ze niet.

De mening die zanger en hobbyprovocateur Gordon gaf was deze:
  ...    De zanger heeft dit jaar besloten om definitief in Dubai te blijven. ...
    Presentator Tijs van den Brink vraagt hem vervolgens naar wat hij vindt van de kritiek op het WK voetbal in Qatar. „Om heel eerlijk te zijn vind ik het een beetje overtrokken, we zitten nu als Nederlanders met ons belerende vingertje te wijzen naar Qatar terwijl we verantwoordelijk zijn voor de slavernij 150 jaar geleden. We moeten over een tijdje onze excuses aanbieden, wat misschien helemaal terecht is. Maar dan denk ik, laten we eerst even naar onszelf kijken voordat we dit soort dingen gaan roepen.”
    Gordon vervolgt: „We gedragen ons net als een moraalridder. Kijk naar de gruwelijkheden waar Nederland bij betrokken is geweest in Zuid-Afrika, met Jan van Riebeeck. Kijk naar Indonesië.” ...

Een redenatie die niet van toepassing is op degenen die dit soort geschiedenis niet leidend achten voor het heden, maar wel voor de degenen die dit soort geschiedenis wel leidend achten voor het heden.
    De politiek-correcten en wokisten als de filosoof.
    Waarna Gordon besloot met:
  ...    De zanger antwoordt: „We zijn allemaal zo woke met z’n allen. Houd erover op! We moeten onze ogen niet sluiten, maar laten we het over leuke dingen hebben: zoals mijn programma”, grapt Gordon.

Waarop de filosoof dus geen weerwoord had, en dit deed:
  ...Tafelgast Fleur Jongepier besluit de uitzending van Op1 op dat moment te verlaten. „Ik vertrek.”    ...

Zo ... :

... dus: met hoge rug.
    Natuurlijk het toppunt van intellectuele zwakte, zoals eindeloos veel gewone mensen haar wisten te vertellen uitleg of detail , maar gewone mensen bereiken dit soort bewoners van onneembaar hoge torens natuurlijk niet.
    In opvolgende columns in de Volkskrant kwam de filosoof er natuurlijk niet op terug.
    Nog veel meer intellectuele zwakte.
    En uiteindelijk viel alleen deze openbare reactie te noteren, in het kwaliteitsmedium voor intellectuelen genaamd de Linda (linda.nl, 09-12-2022, door Sophie Alink, uitleg of detail ):
  Entertainment

Fleur Jongepier over weglopen bij 'Op1': 'Stuitende kolder niet met rustige repliek bedienen'

Dinsdagavond bij ‘Op1’ schoot een opmerking van Gordon Heuckeroth over Qatar in het verkeerde keelgat bij Fleur Jongepier. Daarop besloot zij weg te lopen, zonder te vertellen waarom. 


Hoewel ze er liever niet meer over praat, heeft RTL Boulevard uiteindelijk tóch een reactie gekregen van zowel Gordon als Fleur.    ...

Stuitende kolder
In haar reactie aan RTL Boulevard laat Fleur weten dat ze begrijpt dat haar actie misschien “pijnlijk” was, “maar anderzijds werd het ook gewoon eens tijd dat stuitende kolder een keer niet met rustige, respectvolle repliek wordt bediend, maar met onwil om daar nog verder aan deel te nemen.”
    Vooral na het voorafgaande item, geeft Fleur aan dat ze geen energie meer had om het gesprek voort te zetten. Gordon geeft aan dat er geen hard feelings zijn. “Ik ben het alweer vergeten.”

De meest proefessionale reactie kwam merkwaardigerwijs van een meningenrubriekjournaliste  (telegraaf.nl, 07-12-2022, rubriek Praat mee, door Julia Kroonen, uitleg of detail ):
  Praat mee

Vind jij weglopen de oplossing als je het ergens niet mee eens bent?

De spanning liep hoog op bij OP1 toen Gordon werd gevraagd naar wat hij vindt van de kritiek op het WK voetbal in Qatar. Naar aanleiding van zijn reactie, verliet tafelgast en filosoof Fleur Jongepier de uitzending, zonder hier een reden voor te geven. Vind jij weglopen de oplossing bij een meningsverschil of conflict?

Een gewone mensen meepraat-rubriek in een gewone mensen-krant. Die een andere blik op het wegloop-gedrag van F. Jongepier voorstelt:
  Aan tafel vertelde Gordon dat hij de kritiek op het WK een beetje overtrokken vindt. „We zitten nu als Nederlanders met ons belerende vingertje te wijzen naar Qatar terwijl we verantwoordelijk zijn voor de slavernij 150 jaar geleden. We moeten over een tijdje onze excuses aanbieden, wat misschien helemaal terecht is. Maar dan denk ik, laten we eerst even naar onszelf kijken voordat we dit soort dingen gaan roepen.” Presentator Tijs van den Brink onderbrak hem en ging de discussie met hem aan. Fleur Jongepier verliet de ruimte met de woorden: „Ik vertrek.” Hiermee liet ze Gordon verbijsterd achter: „Heb ik iets verkeerd gezegd?”

Weglopen
Weglopen als je het ergens niet mee eens bent of bewust niet meer reageren op Whatsapp is te beschrijven als ’ghosting’ (via Encyclo). Je negeert dan iemand opzettelijk en sluit daarmee het contact af. Het is bij online daten een handig en veelvoorkomend trucje, zo is te lezen op Twitter. Het optreden van Fleur valt bij veel kijkers in de smaak: als er geen gesprek te voeren is, is ghosten de beste oplossing. Het zogenoemde gaslighten, waarbij je op een emotionele manier iemand manipuleert, is ook een populaire truc onder Twitteraars om de zin te krijgen. Want als het werkt, waarom niet?    ...

Het is ghosting en gaslighting.
    Twee van de manieren waarop de politieke-correctheid het openbare debat terroriseert uitleg of detail .
    Het weglopen is het eerste coping mechanism van de politieke-correcte terroristen indien geheel onverwacht gecofronteerd met de werkelijheid.

Het tweede voorbeeld en tevens het tweede coping mechnism werd zichtbaar bijna tegelijkertijd, in het kader van de slavernij-excuses. Hier was even de neiging om te schrijven "Het debat over de slavernij-excuses", maar dit is net zozeer een debat als dat over immigratie, "De Gelijkheid der Culturen" enzovoort: in de media vindt je uitsluitend de stem van de politieke-correctheid, en ergens op het internet wat andere meningen.
    Maar soms dringt het laatste door tot het eerste, zoals gebeurde met dit (Twitter.com, 14-12-2022, uitleg of detail ):

De bedoelde 'Schimmelpenninckjes'zijn een adellijk geslacht met de volledige naam "Schimmelpenninck van der Oye", waarvan bekend is dat ze nogal van de slaverij geprofiteerd hebben.
    Een geldig argument want er was destijds geen Nederlandse staat in de zin van ook inhoudende al zijn burgers die ook maar enigszins verantwoordelijk waren voor alles, inclusief slavernij, maar de Nederlandse elite - er was destijds geen democratie of iets anders dat op "stemmen" leek
    Ook al vele malen betoogd, bijvoorbeeld in de meer populistische vorm "Ik ben geen slavenhouder en jij bent geen slaaf", en nooit een weerwoord op gekomen.
    En logisch sluitend, want als de nadelen van de slavernij met de generaties doorgegeven worden, geldt dat natuurlijk ook voor de voordelen.
    Een rabiaat lid van de politieke-correctheid met bijna dezelfde naam maar van een ander geslacht reageert op geheel inhoudelijke wijze, door onder andere te wijzen op dat verschil in geslachten en afkomst:
 (de Volkskrant, 19-12-2022, column door Sander Schimmelpenninck):
  De Nederlandse kleinburger beroept zich alleen op de voorvaderen als het uitkomt

... Zo tweette fascistenfluisteraar Paul Cliteur dat men 'het maar bij de Oranjes of Schimmelpenninckjes moest komen halen'. De zoveelste smeerlapperij van een man die in zijn knorrenmadrassa aan de Leidse Rechtenfaculteit jarenlang gemankeerde jongelui de bruine beginselen mocht leren.    ...

Dat is dus het tweede coping mechanism van de politieke-correctheid met de werkelijkheid: rabiate scheldpartijen uitleg of detail uitleg of detail .

En het derde en eveneens bijna gelijktijdige geval van politiek-correcte gestoordheid, naar aanleiding van diezelfde slavernij-excuses, is dit (de Volkskrant, 22-12-2022, column door Marcia Luyten (pag. 2)):
Oprechte excuses zijn een monumentale daad die voor zijn betekenis niets anders nodig heeft

Zoveel is al gezegd dat even zwijgen misschien beter is. De grond die tussen ons ligt, heeft maandag bewogen. Na het schuiven van aardplaten moet alles tot rust komen, eer iets nieuws kan groeien.

Maar in de levendige symfonie voorafgaand aan De Toespraak was er een dissonant die andere spelers hinderde. De premier koos soeverein het moment waarop hij namens de Nederlandse regering excuses voor de slavernij aanbood. Hij deed dat zoals zoiets zou moeten gaan: na langdurig (zelf)onderzoek en gesprek, zijn woorden zorgvuldig gekozen, de toon deemoedig en waardig, en, belangrijkst van alles: oprecht.

De vertegenwoordiger van de staat was aangedaan door wat de staat heeft aangericht. Dat was te horen, dat was te ruiken, dwars door het scherm heen. Mark Rutte vertelde dat hij persoonlijk een ontwikkeling had moeten doormaken en tot inkeer was gekomen. Het was met de moed van een staatsman.

De waarachtigheid van die excuses werd gevoeld door veel nazaten van tot slaaf gemaakte mensen. Daarmee zou een belangrijke stap zijn gezet naar heling van ons pijnlijke verleden. Ware het niet dat er een storende toon blijft rondzingen. Gebracht met een stelligheid alsof het een natuurwet betreft, zijn er mensen die claimen dat excuses geen betekenis hebben als ze niet ook worden aanvaard.

We kunnen leren van landen die door een pijnlijk proces van verzoening zijn gegaan. Rwanda moet leven met een meerderheid van zijn bevolking die in 1994 een minderheid probeerde uit te moorden. Op elke heuvel zijn volkstribunalen gehouden waar slachtoffers oog in oog stonden met daders . In Zuid-Afrika knechtte een witte minderheid eeuwenlang de zwarte meerderheid in een systeem van marteling en moord. Aartsbisschop Desmond Tutu leidde de Waarheids-en Verzoeningscommissie.

Kern van beide verzoeningsprocessen was het kennen en erkennen van wat er is gebeurd. De waarheid, zonder haar geen gedeelde toekomst. In Rwanda kon een dader strafvermindering of -kwijtschelding krijgen als hij spijt betuigde. In sommige gevallen was een nabestaande in staat te vergeven. In Zuid-Afrika was het uitspreken van een excuus niet nodig. Zolang een dader de waarheid opbiechtte.

Waar excuses werden aangeboden, werd niet gevraagd hoe de spijtbetuiging landde bij het slachtoffer. Oprechte excuses zijn een monumentale daad die voor zijn betekenis niets anders nodig heeft. Het gebaar zelf is de brug naar een volgende stap. Naar heling. Naar wat Kathleen Ferrier mooi omschrijft als ook een 'spiritueel' proces - een term die ook de premier in zijn toespraak gebruikte. Heling vraagt nu ook om een beweging aan de andere kant. Voor sommigen is dat ook: het loslaten van slachtofferschap als machtsmiddel.

Over verzoening schreef niemand mooier dan Antjie Krog, de Zuid-Afrikaanse dichter die als witte journalist de Waarheids- en Verzoeningscommissie versloeg. Het boek De kleur van je hart besluit ze met een ode aan die commissie : 'Onverdroten beitelde ze zich een weg voorbij racisme en maakte ze ruim baan voor al onze stemmen. Ondanks alle missers draagt ze een vlam van de hoop die mij trots maakt dat ik van hier ben, dat ik hier hoor.

'Maar ik wil het eenvoudiger zeggen. Ik wil dat deze hand van mij het opschrijft. Voor ons allemaal, alle stemmen, alle slachtoffers:

vanwege jou / ligt het land niet langer tussen ons / maar binnen in ons / het haalt adem / tot rust gekomen na de wond / aan haar wonderlijke keel / ... / een nieuwe huid / Ik ben voor altijd veranderd. Ik wil zeggen: / vergeef me / vergeef me / vergeef me / jij wie ik onrecht heb aangedaan, alsjeblieft, / neem me / met je mee.'

De liturgische reactie.
    Het zichzelf Heilig verklaren.
    Bij overdaad te bewonderen op de publieke omroep.
    En bijna de gehele rest van "de media".
    Te verkiezen welk van de drie coping mechanisms het meest weerzinwekkend en walgelijk is, is een reuze probleem.
    Dat wil zeggen: het is een probleem van de soort waarbij je moet kiezen wat op een schaal van 0 tot 100 het ergste is: 97, 98 of 99, waarbij die scores een onzekerheid hebben van plus of minus 5.

Het geval van de Koude Oorlog graaft weer een nieuw dieptepunt - met vele uitlopers (de Volkskrant, 11-11-2023, door Xander van Uffelen):
Oorlog in Oekraïne | Frontstellingen

Twee nieuwigheden: de auteur is nieuw voor het onderwerp, en de term 'frontstellingen' is nieuw voor het onderwerp - of misschien wel helemaal nieuw.
    We hebben de moeite genomen het uit te zoek, en dat laatste is inderdaad zo.
    We menen hier toch al enige verwarring te ontwaren, bij de Volkskrant.
    Onder de kop staat nog zoiets met meteen ook al iets van een verklaring:
Nu de winter nadert, lijkt de frontlinie in Oekraïne nog minder te bewegen dan in de afgelopen maanden.

Dat 'lijkt' is dat andere teken van verwarring: alle meer objectieve waarnemers hebben gemeld dat het laatste half jaar minder dan een procent aan terrein van hand is gewisseld.
    En de verwarring krijgt zijn eerste opvallende uiting in de kop zelf:
Voor Oekraïne telt niet alleen terreinwinst

Tjonge ...
    Eerst is er een half jaar getrompetterd over het Oekraïense offensief dat "binnenkort" zou beginnen, en daarna is er een half jaar getrompetteerd over alle overwinninene, doorbraken en terreinwinsten die de Oekraïners zouden boeken, zo veel dat als het het allemaal waar was, ze niet bij de Oeral zouden staan, maar bij Vladivostok
    Want daar was dat offensief om begonnen: het terugwinnen van terrein van de Russen, of om nauwkeuriger te zijn: om Oekraïne te bevrijden van de Russen, en dat laatste: Oekraïne bevrijden van de Russen, kan absoluut niet zonder het terugwinnen van terrein op de Russen.
    Al een jaar lang.
    Gepaard gaande met taal als "We moeten winnen!!!". "There is no alternative". "TINA!!!".
    Van lieden als Brouwers, Lanting, Vennink, Giesen, Ramdharie, Hendrickx, een half dozijn lieden die de hele dag de website vol F5't, en een grote hoeveelheid achtergrondverhalen van Jan en alleman/vrouw
    En daar staat dan zomaar:
Voor Oekraïne telt niet alleen terreinwinst

WAT DAN WEL?!!!
    En als terreinwinst niet belangrijk is, waarom staat er dan dit:
Oud-commandant van de Landstrijdkrachten Mart de Kruif ... ziet ... positieve tendensen. 'Oekraïne heeft nog altijd het initiatief ... '
    Zo slaagde Oekraïne er de laatste weken in legereenheden te stationeren aan de rechteroever van de Dnipro-rivier, ten oosten van de stad Cherson. Oekraïne ... weet zich nu permanent te vestigen op deze oever bij het dorpje Krynky.
    ... 'Het bruggenhoofd biedt enig perspectief om dichter bij de Krim te komen', stelt Osinga. ...
    Ook aan het zuidelijke front zijn nog gevechten gaande. ... nadat het leger in september rond Robotyne en Verbove door de eerste verdedigingslinie van het Russische leger was gedrongen ...
    Ook bij het front in Robotyne maakt het Oekraïense leger nog enige progressie..., zeggen Osinga en De Kruif. Dat offensief kan ook in de winter nog doorgaan. 'Juist in de nachtelijke uren kunnen infanteristen proberen een bres te slaan', zegt De Kruif. ...

Wat allemaal gaat over terreinwinst.
    Zo belangrijk, die terreinwinst, dat het terreinverlies bij Avdiivka en Koepjansk in dit "overzicht" even "vergeten" wordt.
    Deze is ook nog heel aardig:
...    'Belangrijker nog dan de gestage vooruitgang, is de winst die het Oekraïense leger op operationeel niveau boekt', vindt Osinga. 'Dagelijks weet Oekraïne twintig tot veertig artilleriestukken uit te schakelen met moderne precisiewapens.' Dat geeft Oekraïense militairen meer bewegingsvrijheid, omdat Rusland zijn posities minder goed kan bestoken. ...

Alsof dat ook niet van de andere kant geldt ...
    Sterker nog: de verslagen van de meer objectieve waarnemers op YouTube stellen dat het op de meeste plaatsen andersom is: dat de Russen "fire control" hebben over de situatie en het geschut van de Oekraïeners weten uit te schakelen.
    En 'moderne precisiewapens' hebben de Russen ook.
    Nogmaals: dit allemaal na een half jaar soortgelijke berichten en taal, met minder dan 1 procent terreinwinst.
    Minder dan 1 procent vooruitgang.
    En dat alles niet verborgen, maar luid geadverteerd in die kop. En over een hele pagina in de krant:

Dit is ver voorbij wensdenken.
    Dit is dit niveau:

"Zie je wel dat de Aarde plat is"
    Dit is ronduit gestoord.
    Deze hele hallucinerende reeks hallucinerende artikelen is ronduit gestoord.
    Het heeft niet alleen geen enkel contact met de realiteit meer, maar schetst het volkomen omgekeerde van de realiteit.

Nog zo'n zeker teken van gestoordheid (Volkskrant.nl, 13-11-2023):

Te combineren met (telegraaf.nl, 15-11-2023):

Het debiteren van absolute tegenstrijdigheden.

De PVV van Geert Wilders heeft bij de Tweede Kamerverkiezingen van 22 novenmber 2023 een geweldige overwinning behaalt. De reacties erop zijn, op enkele uitzonderingen na, één lange oefening in cognitief demente gestoordheid. Allemaal veroorzaakr door én simpel zaak: de oorzaak van die overwinning mag niet genoemd worden.
    Die oorzaak zijnde de allochtonen (overlast, criminaliteit, terreur), de immigratie (meer allochtonen), en de islam (cultuurvijandigheid).
    Voor dit alles geldt: het constateren stelt immigratie in een ongunstig daglicht, dus het stelt migratie in een ongunstig daglicht, dus het is xenofobie, fasicme, racisme, en antisemitisme, en wie het doet is bewaker in een concentratiekamp vol Joden.
    En als je dat in je hoofd hebt, is iedere vorm van redelijk denken allang volkomen uitgeblust.
    Dus krijg je een eindeloze reeks alternatieve verklaringen voor de winst van de PVV uitleg of detail , en dit soort dingen - met het originele commentaar (de Volkskrant, 30-12-2023, rubriek De week van de hoofdredacteur, door Pieter Klok):
  Moeten we de reeks verbaasde columns over de verkiezingsuitslag voorkomen?

Waar dus in plaats van dat 'verbaasde' dus ook had kunnen staan:
  Moeten we de reeks interessante columns over de verkiezingsuitslag voorkomen?

Of:
  Moeten we de reeks grappige columns over de verkiezingsuitslag voorkomen?

Of:
  Moeten we de reeks invoelende columns over de verkiezingsuitslag voorkomen?

Of:
  Moeten we de reeks gore leugens over de verkiezingsuitslag voorkomen?

Of:
  Moeten we de reeks gore leugens van de hoofdredacteur voorkomen?

Hopeloos ...
    En het staat er doodgewoon allemaal:
  Moeten we onze columnisten vragen om niet allemáál hun verontwaardiging en ongenoegen over de verkiezingsoverwinning van de PVV te uiten, luidde eind november de vraag ter redactie. ...

De cognitieve dementie in volle werking.
    De tegenstrijdigheid ontgaat ze volkomen.
    Alle tegenstrijdigheden ontgaat ze volkomen.
    Doordat ze zo eindeloos hard moeten liegen.
    Doordat ze zo eindeloos vaak moeten liegen:
  ... Eerdere overwinningen van populistische partijen zoals FvD en BBB leidden tot een eindeloze reeks verbijsterde columns. ...

Het staat er doodgewoon: niet een eindeloze reeks 'verbijsterde columns' maar 'een eindeloze reeks' 'verontwaardiging en ongenoegen'.
    En dat laatste dan natuurlijk minstens tienvoudig vermenigvuldigd, want ze hebben het over zichzelf in het negatieve, zie het onregelmatige werkwoord van Bertrand Russell .
    En het staat er doodgewoon:
  ...    Er zijn lezers die zich beginnen te ergeren aan de vrijwel unanieme afkeer van de PVV-winst. Een van hen schreef: 'Het is sinds de verkiezingen en de grote politieke verschuivingen die deze hebben teweeggebracht, dat er dagelijks, bij het openen van de Volkskrant een penetrante lucht opstijgt: een mix van gif, frustratie en angstzweet. En dat is natuurlijk niet smakelijk.'    ...

En dat is dan nog beleefd geformuleerd want geadresseerd aan de Volkskrant.
    Het reactorvat van een atoomcentrale heeft geen betere afscherming naar de omgeving dan deze mensen.
    En zelfs dit niveau weten ze binnen hetzelfde artikel weer te overtreffen:
  ...    Bij de selectie van columnisten kijken we niet naar politieke voorkeur. ...

En nog een keertje:
  ... niet naar politieke voorkeur. De kracht van de argumentatie en de schrijfstijl zijn de belangrijkste criteria. ...

Het is ongelofelijker dan ongelofelijk.
    Hier kan geen enkele poging tot woord- of beeldvorming tegenop.
    Naast dit lijken alle andere voorbeelden, en zoals gezegd: het zijn er eindeloos veel, triviaal.

Nog eens een voorbeeldje uit de Koude Oorlog (de Volkskrant, 05-01-2024):
 
 

Het vijfde of tiende artikel over "de arme regio's", en het twintigste of veertigste over recrutering in het algemeen.
    Impulsief-compulsief gedrag.
    Een paar uur later tegengekomen (de Volkskrant, 03-01-2024):

Enzovoort.
    En ter verdere illustratie van het compulsieve, dit van een dag later (de Volkskrant, 06-01-2024):

Dus ook weer met één van de directe gevolgen van de cognitieve gestoordheid: de contradicties (de Volkskrant, 06-01-2024, door Tom Vennink):
  ... Oekraïne ...

... Oekraïne zegt de meeste Russische raketten en drones uit de lucht te schieten. ...
    Vooralsnog weet Oekraïne de meeste raketten uit de lucht te schieten ...
    ... tien Kinzjal-raketten, hypersonische raketten die volgens Rusland een snelheid kunnen bereiken van tien keer de geluidssnelheid, zijn volgens Oekraïne uit de lucht gehaald. In een video is te zien hoe een onderschepte Kinzjal in de rivier bij Kyiv plonst.    ...

Dan is er dus helemaal niets aan het handje: Oekraïne schiet alles neer.
    De Volkskrant bericht er dagelijks over.
    Maar dan is dit ... :
  De wil van Oekraïne moet gebroken

Rusland heeft een nieuwe tactiek gekozen om Oekraïne zo hard mogelijk te raken. Met een enorme vuurkracht is het uit op overbelasting en uitputting van de Oekraïense luchtverdediging. Zo hoopt Rusland het moreel van de tegenstander te breken.


De Oekraïense regering waarschuwde er al maanden voor en nu is hij losgebroken: een nieuwe Russische winter van terreur. Uit het wolkendek boven Oekraïense steden schieten sinds vorige week vrijdag grote aantallen kruisraketten, kamikazedrones, hypersonische en ballistische raketten. 'We hebben nog nooit zoveel doelwitten op onze monitoren gezien', zei de woordvoerder van de Oekraïense luchtmacht na een aanval die zeker 39 burgers doodde.
     De luchtaanvallen zijn de zwaarste sinds de eerste dagen van de grote invasie, nu bijna twee jaar geleden. Vorige week vrijdag vuurde Rusland in één keer 158 raketten en drones af op Oekraïne. In de nacht van maandag op dinsdag volgde een salvo van 134 raketten en drones.
    Rusland is uit op overbelasting en uitputting van de Oekraïense luchtverdediging. ...
    Nu kiest Rusland voor een nieuwe tactiek om Oekraïne zo hard te raken ...
    De massale salvo's overweldigen de Oekraïense luchtafweer ...
    Het Russische leger probeert de luchtafweer te slim af te zijn ...

... dus allemaal flagrante onzin.
    Kiest u maar.

En weer kan het gestoorder (Volkskrant.nl, 10-01-2024):

Oftewel: "Het Deens asielmodel werkt niet, omdat het werkt".
    In de krant (de Volkskrant, 10-01-2024):

Oftewel: "Het Deense asielmodel werkt, dus is het niet solidair, dus heeft het geen kans van slagen in Europa".
    Dat is prima, maar dan hoef je dit artikel niet te schrijven.
    Het Deense werkende model heeft toch geen kans van slagen in Europa.
    Ook de Volkskrant is daar kennelijk niet zo zeker van, want het voegt aan het "De maan is van groene kaas"-artikel nog een tussenstuk toe van iemand in een Washingtonse krant over Deense waarden ...
    De vraag is: welk van de drie is wanhopig gestoorder?

Weer een archetypisch voorbeeld van gestoordheid. Als Wilders vasthoudt aan zijn standpunten, is hij "niet compormisbereid", "star", "tiran", enzovoort, en doet hij dat niet, dan ... (de Volkskrant, 29-02-2024, ingezonden brief van Sigrun Spaans, Amsterdam):
  Brief van de dag

Wilders pleegt gewoon kiezersbedrog


Met verbazing kijk ik naar praatprogramma's op televisie, lees ik de krant of luister ik naar podcasts waarin de formatie wordt besproken. Het feit dat Geert Wilders het ene kroonjuweel na het andere in de ijskast zet, wordt geduid als Wilders die milder is geworden of als enige stappen zet om de anderen tegemoet te komen.
    Maar de kiezers die juist vanwege zijn extreme standpunten over de islam op de PVV hebben gestemd of omdat Wilders tegen de steun aan Oekraïne was, zullen zich verraden voelen.Wilders toont zich nog minder betrouwbaar dan al degenen die hij jarenlang van plucheplakkerij betichtte.
    Stop met het positief framen van zijn machtswellust en noem het beestje bij de naam: een partij die na de verkiezingen het tegenovergestelde doet van wat zij beloofde, pleegt kiezersbedrog.

... pleegt hij "kiezersbedrog" en maken we dat Brief van de dag.
    De Volkskrant: volledig DSM-V.

De brievenrubriek van de Volkskrant is misschien wel het ultieme waarnemingspunt van het verschijnsel van politiek-correct-geïnspireerde gestoordheid. Vroeger was het een plaats waar je nogal eens steekhoudend commentaar op de inhoud van de Volkskrant kon lezen, maar dat is nu sterk verminderd. Reacties op rabiate politiek-correcte columnisten als S. "Schorpioenen" Sitalsing uitleg of detail zijn er alleen in de juichende soort. Naast een stroom die de politiek-correcte gestoordheden herhaalt, zoals de laatste hier genoteerde bron.
    Maar nog steeds zijn er af en toe uitzonderingen, onveranderlijk van de soort "gewoon gezond verstand". De volgende twee vielen op ten eerste omdat het er twee zijn, en ten tweede omdat ze onder elkaar stonden (de Volkskrant, 15-07-2024, ingezonden brief van Marie-France Admiraal, Vught):
  Bevrijdingsdagen

Als Keti Koti een nationale feestdag zou worden (op 1 juli 1863 werd de slavernij in Nederland afgeschaft), dan ook 5 december (in 1813 kwam er een einde aan de Franse overheersing en trouwens meteen handig voor de Sinterklaasviering) en misschien zelfs ook 15 mei (de dag dat in 1648 de Vrede van Münster werd getekend)?

Waarmee diverse langlopende campagnes in één pennestreek uit het water geschoten zijn.
    En nummer twee (de Volkskrant, 15-07-2024, ingezonden brief van George de Haan, Elburg):
  Gepasseerd station

Max Pam verzucht (10/7) in zijn column: 'De volgende parlementsverkiezingen van ons land zullen gaan over de vraag: hoe houden we Wilders tegen?' Helaas voor Pam, werd hierom al bij de vorige verkiezingen op NSC gestemd.

Nu was de opmerking van Pam ook van de korte soort, maar dat is een afkorting van weer een hele campagne.
    En eentje uitleg of detail die oneindig veel groter is dan die van de Keti Koti-dwaasheden.
    Merk tevens op dat beide brieven "briefjes" zijn.
    Om de gestoordheden door te prikken, is niet meer nodig dan een speldenprik.
    En hoe kleiner de benodigde prik, des te groter, opgeblazener, de gestoordheden.
    Vooral sinds de verkiezingsoverwinning van Geert Wilders ( uitleg of detail) , is de Volkskrant één groot vat van gestoordheden geworden.
    De hoofdredacteur in de meest recente aflevering van zijn eigen rubriek (de Volkskrant, 20-07-2024, rubriek De week van de hoofdredacteur, door Pieter Klok):
  Zijn we te alarmistisch over de opkomst van radicaal-rechts?

Dit aan het einde van een week gevuld met (gemiddeld) ongeveer per dag een volle pagina met alarmistische artikelen over de opkomst van extreemrechts uitleg of detail .
    Wat natuurlijk "gerechtvaardigd' wordt ... :
  ... we willen ook trouw zijn aan onze waarden, aan onze opdracht om de democratie te beschermen. Daar komt onze berichtgeving grotendeels uit voort ...

... , maar even natuurlijk in de meest algemene termen, die zonder specificatie niets anders betekenen en zeggen dan "Wij deugen", hier uiterst openlijk geformuleerd als 'onze waarden'.
    En wat hier uiteindelijk, in de start van de voorlaatste alinea, volkomen duidelijk geëtaleerd wordt, stellende ... :
  ...    Je kunt de rechts-populistische greep naar de macht ...

... , terwijl het enige dat dienaangaande is gebeurd, is dat anti-globalistische partijen verkiezingsoverwinningen boeken.
    Dat nog niet eens halve zinnetje onthult alles: de constatering dat ze iets van hun macht aan het verliezen zijn, doet de globalisten van de Volkskrant en de rest van "de media" volledig buiten zinnen geraken.
    Hier nog even over nadenkende: eigenlijk moet hij dat 'greep naar de macht' wel schrijven, want het is overduidelijk dat het zijn opinie is dat het anti-globalisme van de duivel is, en hij moet zich wel voor de democratie betonen want een andere poot heeft hij niet om op te staan. Dus moet de manier waarop de anti-globalisten hun invloed vergroten wel een anti-democratische zijn.
    Natuurlijk wordt dat niet bewust zo geformuleerd, maar dat is ongetwijfeld hoe het pad in het brein is gelopen. De reeks van associaties erin.
    Voor een ander relatief expliciet voorbeeld van dit proces, zie columniste Marcia Luyten uitleg of detail , die zich onvervaard uitspreekt tegen de democratie, natuurlijk zonder dat te beseffen.
    Maar misschien is het ontwarren van dit soort gedachtenprocessen wel moeilijker dan deze redactie inschat, in aanmerking nemende dat na het eerste en tweede lezen van de ingezonden brieven die de aanleidng waren, het ook enige tijd en denkmoeite heeft gekost om de betekenis ervan te beseffen.


Naar Cognitieve dementie  , of site home  ·.

21 sep.2022